ΨΑΛΜΟΣ 84 – Ο ΚΥΡΙΟΣ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
Κάθισμα 11
1 Εἰς τὸ τέλος· τοῖς υἱοῖς Κορὲ ψαλμός.
2 Εὐδόκησας, Κύριε, τὴν γῆν σου, ἀπέστρεψας τὴν αἰχμαλωσίαν Ἰακώβ·
3 ἀφῆκας τὰς ἀνομίας τῷ λαῷ σου, ἐκάλυψας πάσας τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. (διάψαλμα).
4 κατέπαυσας πᾶσαν τὴν ὀργήν σου, ἀπέστρεψας ἀπὸ ὀργῆς θυμοῦ σου.
5 ἐπίστρεψον ἡμᾶς, ὁ Θεὸς τῶν σωτηρίων ἡμῶν, καὶ ἀπόστρεψον τὸν θυμόν σου ἀφ᾿ ἡμῶν.
6 μὴ εἰς τοὺς αἰῶνας ὀργισθῇς ἡμῖν; ἢ διατενεῖς τὴν ὀργήν σου ἀπὸ γενεᾶς εἰς γενεάν;
7 ὁ Θεός, σὺ ἐπιστρέψας ζωώσεις ἡμᾶς, καὶ ὁ λαός σου εὐφρανθήσεται ἐπὶ σοί.
8 δεῖξον ἡμῖν, Κύριε, τὸ ἔλεός σου καὶ τὸ σωτήριόν σου δῴης ἡμῖν.
9 ἀκούσομαι τί λαλήσει ἐν ἐμοὶ Κύριος ὁ Θεός, ὅτι λαλήσει εἰρήνην ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺς ὁσίους αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺς ἐπιστρέφοντας καρδίαν ἐπ᾿ αὐτόν.
10 πλὴν ἐγγὺς τῶν φοβουμένων αὐτὸν τὸ σωτήριον αὐτοῦ τοῦ κατασκηνῶσαι δόξαν ἐν τῇ γῇ ἡμῶν.
11 ἔλεος καὶ ἀλήθεια συνήντησαν, δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη κατεφίλησαν·
12 ἀλήθεια ἐκ τῆς γῆς ἀνέτειλε, καὶ δικαιοσύνη ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψε.
13 καὶ γὰρ ὁ Κύριος δώσει χρηστότητα, καὶ ἡ γῆ ἡμῶν δώσει τὸν καρπὸν αὐτῆς·
14 δικαιοσύνη ἐνώπιον αὐτοῦ προπορεύσεται καὶ θήσει εἰς ὁδὸν τὰ διαβήματα αὐτοῦ.
Ερμηνείες Ψαλμού
α1 Τό τραγοῦδι ἑνός προσκυνητή.
α2 Καθημερινή προσευχή.
β Ὅταν ἐλευθερώνεσαι ἀπό τήν αἰχμαλωσία νά εὐχαριστήσεις τόν Κύριο.
γ Γιά νά θεραπεύση ὁ Θεός τούς ἀνθρώπους πού ἔχουν πληγωθῆ ἀπό ληστές καί πάσχουν ἀπό φοβία.
θ “Ἐν παραλήσει θρησκευτικῶν καθηκόντων”.
“Εὐχαριστία πρός τόν Θεόν τόν ἰσχυρόν, τόν βοηθόν καί σώζοντα”.
Μετάφραση – Ερμηνεία
1 –
1 Για τον πρωτοψάλτη· ψαλμός για τη συγγένεια του Κορέ.
2 Εκαμες φανεράν και έστειλες, Κυριε, την ευαρέσκειάν σου εις την γην της Επαγγελίας, διότι επανέφερες εις αυτήν τους αιχμαλώτους απογόνους του Ιακώβ.
2 Έδειξες, Κύριε, την αγάπη σου στη χώρα σου· απ’ την αιχμαλωσία έφερες πίσω τους απογόνους του Ιακώβ.
3 Εδωσες συγχώρησιν εις τας παρανομίας του λαού σου και εσκέπασες εν τω ελέει σου όλας τας αμαρτίας των.
3 Συγχώρησες την ανομία του λαού σου και σκέπασες όλες τις αμαρτίες τους. (Διάψαλμα)
4 Εσταμάτησες την εναντίον μας δικαίαν σου οργήν, αφήκες κατά μέρος την οργήν του θυμού σου.
4 Έβαλες τέλος σ’ όλη την οργή σου· απόστρεψες τη φλόγα του θυμού σου.
5 Επανάφερε όλους μας από την εξορίαν, ω Κυριε, συ ο οποίος πολλές φορές μας έχεις σώσει κατά το παρελθόν. Απομάκρυνε τον δίκαιον θυμόν σου από ημάς.
5 Φέρε μας πάλι, Θεέ σωτήρα μας, στην πρωτινή μας ευτυχία· σταμάτησε ν’ αγανακτείς μαζί μας.
6 Μηπως τάχα και θα μένης ωργισμένος εναντίον μας δια παντός; Η μήπως θα παρατείνης την οργήν σου πάντοτε από της μιας γενεάς εις την άλλην;
6 Αιώνια θα ’ναι η οργή σου εναντίον μας; θα παρατείνεις το θυμό σου από γενιά σ’ άλλη γενιά;
7 Ω Θεέ, συ θα στρέψης το πρόσωπόν σου και πάλιν με ευμένειαν προς ημάς. Θα μας δώσης νέαν ζωήν και ο πονεμένος και θλιμμένος λαός σου θα χαρή από τας δωρεάς σου.
7 Δεν είσ’ εσύ που θα ξανάρθεις για να μας δώσεις τη ζωή, για να ’σαι η ευφροσύνη του λαού σου;
8 Δείξε μας λοιπόν, Κυριε, την ευσπλαγχνίαν σου και δώσε μας την σωτηρίαν που ποθούμεν.
8 Δείξε μας, Κύριε, την αγάπη σου· και δώσ’ μας τη βοήθειά σου.
9 Εγώ θα ακούσω, τι θα είπη εις την καρδίαν μου Κυριος ο Θεός, διότι θα ομιλήση ειρηνικά στον λαόν του, στους αφοσιωμένους προς αυτόν Ισραηλίτας· στους επιστρέφοντας με όλην των την καρδίαν δι’ ειλικρινούς μετανοίας προς αυτόν.
9 Ακούω αυτό που λέει ο Θεός, ο Κύριος: Υπόσχεται ειρήνη στο λαό του, στους ευσεβείς του, σ’ αυτούς που την καρδιά τους σ’ εκείνον στρέφουνε.
10 Βεβαίως η σωτηρία, που παρέχεται από τον Θεόν στον λαόν του, είναι πάντοτε κοντά εις εκείνους, που τον ευλαβούνται, ώστε δι’ αυτής να εγκατασταθή η δόξα του εις την χώραν μας.
10 Σίγουρα κοντά είν’ η σωτηρία του σ’ αυτούς που τον φοβούνται, ώστε να μένει η δόξα του στη χώρα μας.
11 Το έλεος του Θεού και η ακριβής επαλήθευσις των υποσχέσεών του συνηντήθησαν και ηνώθησαν. Η δικαιοσύνη του, η τιμωρούσα το κακόν και αμείβουσα το αγαθόν, και η ειρήνη έδωσαν αμοιβαίον ασπασμόν.
11 Η αγάπη κι η αλήθεια συναντήθηκαν, φιλήθηκαν η δικαιοσύνη και η ειρήνη.
12 Ανεβλάστησεν ωραία και καρποφόρος η αλήθεια από την γην, από δε τον ουρανόν έσκυψε προς τα κάτω και επεσκέφθη την γην η δικαιοσύνη και κάθε αρετή.
12 Η αλήθεια φυτρώνει στη γη κι η δικαιοσύνη σκύβει από τον ουρανό.
13 Διότι ο Κυριος πλουσίαν θα δείξη και θα δώση την καλωσύνην του, και η γη μας θα δώση αφθόνους τους καρπούς της.
13 Ο Κύριος δίνει τ’ αγαθά κι η γη μάς δίνει τον καρπό της.
14 Προ του Κυρίου θα προπορεύεται η δικαιοσύνη, την δε πορείαν του και τον τρόπον της συμπεριφοράς του θα καταστήση άγιον παράδειγμα συμπεριφοράς δι’ όλους μας.
14 Η δικαιοσύνη μπροστά απ’ τον Κύριο πορεύεται και μπρος στα βήματά του ανοίγει δρόμο.