ΨΑΛΜΟΣ 128 – Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ
Κάθισμα 18
ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν.
1 Πλεονάκις ἐπολέμησάν με ἐκ νεότητός μου, εἰπάτω δὴ Ἰσραήλ·
2 πλεονάκις ἐπολέμησάν με ἐκ νεότητός μου, καὶ γὰρ οὐκ ἠδυνήθησάν μοι.
3 ἐπὶ τὸν νῶτόν μου ἐτέκταινον οἱ ἁμαρτωλοί, ἐμάκρυναν τὴν ἀνομίαν αὐτῶν.
4 Κύριος δίκαιος συνέκοψεν αὐχένας ἁμαρτωλῶν.
5 αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἀποστραφήτωσαν εἰς τὰ ὀπίσω πάντες οἱ μισοῦντες Σιών.
6 γενηθήτωσαν ὡσεὶ χόρτος δωμάτων, ὃς πρὸ τοῦ ἐκσπασθῆναι ἐξηράνθη·
7 οὗ οὐκ ἐπλήρωσε τὴν χεῖρα αὐτοῦ ὁ θερίζων καὶ τὸν κόλπον αὐτοῦ ὁ τὰ δράγματα συλλέγων,
8 καὶ οὐκ εἶπαν οἱ παράγοντες· εὐλογία Κυρίου ἐφ᾿ ὑμᾶς, εὐλογήκαμεν ὑμᾶς ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Ερμηνείες Ψαλμού
α1 Οἱ εὐλογίες τοῦ ἀνθρώπου, πού σέβεται καί ὑπακούει στόν Θεό.
α2 Γιά κάθε καινούργιο ξεκίνημα.
γ Γιά νά θεραπεύση ὁ Θεός τούς ἀνθρώπους πού πάσχουν ἀπό ἡμικρανία καί πονοκεφάλους καί νά ἐλεήση τούς σκληρόκαρδους καί ἀδιάκριτους ἀνθρώπους πού στενοχωροῦν τούς αὐαίσθητους.
ζ Ἔκφραση τῆς εὐγνωμοσύνης πρός τόν Θεό.
θ “Εὐχαριστία πρός τόν Θεόν τόν ἰσχυρόν, τόν βοηθόν καί σώζοντα”.
Μετάφραση – Ερμηνεία
ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν.
1 Πολλές φορές και από πολύν καιρόν, όταν ακόμη ως νεαρόν έθνος ηρχίσαμεν την ζωήν μας εις την Αίγιπτον, μας επολέμησαν οι εχθροί μας. Ας το διακηρύξη αυτό ο ισραηλιτικός λαός.
1 Ωδή των αναβαθμών. Πολύ με καταπίεσαν απ’ τη νεότητά μου –ας το επαναλάβει τώρα ο Ισραήλ–
2 Πολλές φορές μας επολέμησαν οι εχθροί μας από την αρχήν της εθνικής μας ζωής και όμως δεν κατόρθωσαν να μας επιβληθούν και να μας εξοντώσουν.
2 πολύ με καταπίεσαν απ’ τη νεότητά μου, κι όμως δε με γονάτισαν.
3 Καθήσαντες τυραννικά επάνω μας, εσφυροκοπούσαν εις την ράχιν μας οι ασεβείς ειδωλολατρικοί λαοί και επί πολύν χρόνον επεξέτεινον την παράνομον αυτήν συμπεριφοράν.
3 Βαθιές ανοίξαν αυλακιές στη ράχη μου, σαν να ’ταν γη που την οργώσαν γεωργοί.
4 Αλλ’ ο δίκαιος Κυριος κατέκοψε και εταπείνωσε τους αυχένας των αλαζονικών αμαρτωλών αυτών τυράννων μας.
4 Μα ο Κύριος είν’ αξιόπιστος· έκοψε τα δεσμά, που μου ’χαν βάλει οι ασεβείς, ώστε αναγκαστικά να τους δουλεύω.
5 Ας κατεντροπιασθούν και ας στραφούν εντροπιασμένοι προς τα οπίσω όλοι εκείνοι, οι οποίοι μισούν την αγίαν Σιών, την Ιερουσαλήμ.
5 Ας ντροπιαστούνε κι ας στραφούνε πίσω όλοι που τη Σιών εχθρεύονται.
6 Ας γίνουν όλοι αυτοί ωσάν το χορτάρι, που φυτρώνει επάνω εις τα λιακωτά, και το οποίον, πριν κανείς το εκριζώση, ξηραίνεται μόνον του.
6 Ας γίνουνε σαν το χορτάρι στη σκεπή, που αποξεραίνεται πριν μεγαλώσει.
7 Από αυτό το χορτάρι δεν ημπορεί ποτέ να γεμίση τα χέρια του ο θεριστής, ο οποίος θερίζει τα στάχυα, ούτε βέβαια και την αγκαλιάν του ο εργάτης, ο οποίος μαζεύει και δένει εις δεμάτια τα στάχυα.
7 Δεν το μαζεύει αυτό κανένας θεριστής κι ούτε κανείς το μεταφέρει σε δεμάτια.
8 Ούτε οι διαβάται θα είπουν προς εκείνους οι οποίοι, τυχόν, θα εμάζευαν τα χορταράκια αυτά· η ευλογία και η ειρήνη του Θεού να είναι μαζή σας· ούτε και εκείνοι, φυσικά, θα απαντήσουν προς τους διαβάτας· Η ευλογία του Θεού μαζή σας. Εν ονόματι του Κυρίου σας ευλογούμεν και ημείς.
8 Στους θεριστές δεν θα τους πούνε οι διαβάτες: «Η ευλογία του Κυρίου μαζί σας· σας ευλογούμε στου Κυρίου τ’ όνομα!»