ΨΑΛΜΟΣ 92 – Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΒΑΣΙΛΕΥΣΕ
Κάθισμα 13
Εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ προσαββάτου, ὅτε κατῴκισται ἡ γῆ· αἶνος ᾠδῆς τῷ Δαυΐδ.
1 Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο, ἐνεδύσατο Κύριος δύναμιν καὶ περιεζώσατο· καὶ γὰρ ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην, ἥτις οὐ σαλευθήσεται.
2 ἕτοιμος ὁ θρόνος σου ἀπὸ τότε, ἀπὸ τοῦ αἰῶνος σὺ εἶ.
3 ἐπῆραν οἱ ποταμοί, Κύριε, ἐπῆραν οἱ ποταμοὶ φωνὰς αὐτῶν· ἀροῦσιν οἱ ποταμοὶ ἐπιτρίψεις αὐτῶν.
4 ἀπὸ φωνῶν ὑδάτων πολλῶν θαυμαστοὶ οἱ μετεωρισμοὶ τῆς θαλάσσης, θαυμαστὸς ἐν ὑψηλοῖς ὁ Κύριος.
5 τὰ μαρτύριά σου ἐπιστώθησαν σφόδρα· τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁγίασμα, Κύριε, εἰς μακρότητα ἡμερῶν.
Ερμηνείες Ψαλμού
α1 Ὠδή γιά τό Σάββατο.
α2 Γιά νά μᾶς δίνη ὁ Θεός τά εὐλογημένα ἀγαθά Του.
γ Γιά νά προφυλάξη ὁ Θεός τό πλοῖο ὅταν κινδυνεύη ἀπό μεγάλη φουρτούνα. (ὁ ἅγιος Ἀρσένιος ἔρριχνε δέ καί ἁγιασμένο νερό στά τέσσερα σημεῖα τοῦ πλοίου).
στ Ἡ προσευχή γιά τό ἔλεος τοῦ Κυρίου πρός ἐμᾶς!
θ “Πρός δοξολογίαν καί ἐν γένει πρός λατρείαν τοῦ Θεοῦ ἐν οἷς ἐκτίθενται αἱ τοῦ Θεοῦ ἰδιότητες.Ἡ δύναμις, ἡ μεγαλειότης, ἡ δόξα καί ἄλλαι ἰδιότητές Του”.
Μετάφραση – Ερμηνεία
Εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ προσαββάτου, ὅτε κατῴκισται ἡ γῆ· αἶνος ᾠδῆς τῷ Δαυΐδ.
1 Ο Κυριος, ο μόνος και ύψιστος Βασιλεύς του ουρανίου και επιγείου κόσμου, ενεδύθη μεγαλοπρέπειαν και δόξαν· εφόρεσε και έζωσε γύρω από την μέσην του ακατανίκητον δύναμιν εις υπεράσπισιν των ανθρώπων του. Διότι αυτός εστερέωσε την οικουμένην, η οποία δεν πρόκειται ποτέ να σαλευθή από την θέσιν της.
1 Την παραμονή του Σαββάτου, όταν κατοικήθηκε η γη· υμνητικό άσμα του Δαβίδ. Ο Κύριος είναι βασιλιάς, μεγαλοπρέπεια ντυμένος· ο Κύριος είναι δύναμη ζωσμένος· την οικουμένη τη στεριώνει να μην κλονίζεται.
2 Ο ένδοξος βασιλικός σου θρόνος, Κυριε, είναι ασάλευτος και αιώνιος. Από τότε που εδημιουργείτο ο κόσμος, προ πάντων των αιώνων, συ ως άναρχος Θεός υπάρχεις.
2 Κύριε, Ο θρόνος σου είναι στεριωμένος εξαρχής, εσύ ’σαι προαιώνιος.
3 Οι εκάστοτε πλημμυρούντες ποταμοί, Κυριε, ύψωσαν την βοήν των υδάτων των, ύψωσαν και τας φωνάς των. Θα σηκώσουν υψηλά τα θραυόμενα κύματά των και θα προκαλούν θόρυβον με τα εξορμώντα και πλημμυρίζοντα ύδατα αυτών.
3 Ύψωσαν, Κύριε, οι ποταμοί, οι ποταμοί υψώσαν τη φωνή τους, οι ποταμοί τον παφλασμό τους ύψωσαν.
4 Αξιοθαύμαστος είναι ο ρόχθος των υψουμένων κυμάτων εις την τρικυμισμένην θάλασσαν. Περισσότερον όμως άξιος παντός θαυμασμού είναι ο Κυριος, ο οποίος κατοικεί εις τα ύψη των ουρανών.
4 Πιότερο απ’ τους θορύβους των πολλών νερών, πιο ψηλά από της θάλασσας τα κύματα στα ύψη εσύ υπερέχεις, Κύριε.
5 Οι λόγοι σου, τους οποίους απ’ αρχής και των προφητών σου διελάλησες, απεδείχθησαν από τα πράγματα απολύτως αξιόπιστοι. Εις τον ιερόν ναόν σου Κυριε, αρμόζει η αγιότης και η καθαρότης πάντοτε, όπως και η αγιότης όλων εκείνων, οι οποίοι εισέρχονται εις αυτόν.
5 Οι αποδείξεις σου είν’ αξιόπιστες πολύ, στον οίκο σου ταιριάζει η αγιότητα γι’ αμέτρητες μέρες, Κύριε!